W dniu Zaduszek,

w czas jesieni

odwiedzamy bliskich groby,

zapalamy zasmuceni

małe lampki - znak żałoby.

Światła cmentarz rozjaśniły,

że aż łuna bije w dali,

lecz i takie są mogiły,

gdzie nikt lampki nie zapali.

                                                     (W. Broniewski, Zaduszki)

 

Tu jest pamięć i tutaj świeczka.

Tutaj napis i kwiat pozostanie.

Ale zmarły gdzie indziej mieszka

na wieczne odpoczywanie.

(...)

Smutek to jest mrok po zmarłych tu

ale dla nich są wysokie jasne światy.

Zapal świeczkę.

Westchnij.

Pacierz zmów.

Odejdź pełen jasności skrzydla

                                       (J. Kulmowa, W zaduszki)